BERICHTEN:

Annet - 2023-04-23

Het was weer een mooie retraite vooral na de Veertigdagentijd en Pasen, verbondenheid en verdieping met Maria en alle moeders dit was met hart en ziel een fijne bijeenkomst, dank hiervoor.

_________________________________________________________________________

Anoniem - 2023-04-23

Vorig weekend ben ik op retraite geweest. Het was een heerlijk weekend, vol gebed, stilte, bezinning en tijd voor God. Ik had niet eens echt door hoe ik tot rust gekomen was in dat weekend, maar pas toen ik thuis kwam en de dagelijkse bezigheden weer begonnen, kwam het dagelijks leven weer als rauw eten op mijn dak, haha.
Heel erg bedankt, Heer, kapelaan Simons, Marlies, Karin en alle zusters, maar ook mijn man en de kinderen, voor het prachtig weekend en alle gebeden!

_________________________________________________________________________

Demi Wijermans - 2018-11-13

Dit was mijn eerste retraite en wat was het een mooie ervaring. Ik ben dit weekend geestelijk en lichamelijk tot rust kunnen komen, maar ook dichter tot God. Vooral dit laatste is in het dagelijks leven nog wel eens moeilijk, maar dit weekend heeft me weer laten zien hoe belangrijk het is om tijd vrij te maken voor Hem.

_________________________________________________________________________

Ruth - 2017-01-16 12:33:24 

Deze maandag na de retraite sla ik het blad van de kalender om die gisteren bij de Zusters kocht. Het gebed op de achterzijde van het afgescheurde blad, horende bij vandaag, past perfect en verwoord prachtig waar dit weekend over ging én hoe ik het heb mogen ervaren:

Niet in de storm
Zijt Gij,
mijn God.

Wel in de zachte regen
die de vruchtbaarheid
in ons tot leven wekt.

Veel dieper
dan de oppervlakte
komt Gij in ons.

Zo diep
tot Gij
Uzelf daar
tegenkomt.

Vanuit die ontmoeting
leven wij.
Gij zijt
de bron
en Gij zijt
de regen.

Wij zijn
gezegend land.

(Erik Galle)

Dank aan Kapelaan Simons voor de inleidingen en bezielde begeleiding van deze retraite en aan Marlies en Karin voor de organisatie.
Dank ook aan de andere moeders/vrouwen voor het samen gaan van deze weg van stilte, gebed, geloofsverdieping en saamhorigheid.
Het was wederom (voor de tweede keer) een mooie ervaring.

________________________________________________________________________________

Marlies - 2016-02-09 22:32:41 

Wat is het toch altijd weer een zegen om een paar dagen helemaal in stilte door te mogen brengen met God. Alle moeilijkheden, dankbaarheid, zorgen, vreugden en verdriet die een mens heeft kent Hij door en door en om dat te weten en te mogen ervaren is genade. God alleen voldoet, dat besef je na zo'n retraite weer extra duidelijk en dat geeft vuur en moed in het geloof!

________________________________________________________________________________

Mariet Sniekers - dinsdag 9 februari 2016 

Stille retraite van 5 tot en met 7 februari 2016
Het thema van deze dagen ging over de Barmhartige Vader. In het heilig jaar van Barmhartigheid mocht ik tijdens deze stille dagen ten diepste ervaren hoe de Goddelijke barmhartigheid een echte genade aan mij geschonken heeft.Een van de mooie en treffende zin vond ik aan het einde van de retraite: "God denkt inclusief", t.a.v. ons mensenkinderen. Zondaars en heiligen, binnen en buitenlanders.Voor mij een gedachte welke ik in het bijzonder mee neem in deze 40-dagentijd.
Met dank aan allen, iedereen heeft op zijn/ haar manier hieraan bijgedragen. Kapelaan Simons, Karin en Marlies bijzonder dank voor de goede voorbereidingen en presentatie. Mariet Sniekers

_________________________________________________________________________________

Monique Claessen - 2015-07-12 21:41:55 

Hoewel het voor mij niet de eerste keer was om mee te doen aan de MMR, ervaar ik het elke keer anders.
Dat is natuurlijk ook niet raar, je staat op zulke momenten toch steeds anders in het leven. Ik had zo mijn vragen en een visie hoe het zou verlopen, maar toen kwam ik erachter dat het niet ging zoals ik verwachte. Pas wanneer ik me ervan bewust werd, kwam er een verbinding.
Er werd, ook na de retraite, gezegd dat dit eigenlijk "verplicht moest worden, maar als God ons een keuze geeft, wie zijn wij dan om over verplichtingen te spreken. Het is alleen, dat je iedereen dit gevoel zo gunt!
Ook voor mij was het heel bijzonder om met andere moeders samen te zijn. Samen met dezelfde intentie, samen in gebed en onze tijd vrijmaken voor God. Samen, maar toch ook weer alleen ! Uniek als mens, met onze talenten, tekortkomingen, vragen, geluk, verdriet.......
Fijn dat er nog kloosters zijn waar we terecht kunnen, en gezegend zijn we met priesters die ons hierin willen begeleiden.
Met dank aan de zusters van Abdij Maria Hart, kapelaan Simons, Karin en Marlies.
Wie weet tot ziens.
Monique

________________________________________________________________________________

Frederike - 2015-07-07 10:26:43 

Voor de tweede keer heb ik deelgenomen aan een Maria Mater-retraite. Twee jaar geleden heb ik hier na afloop een bericht achtergelaten en mijn opmerkingen van nu zullen een herhaling van toen worden, omdat ook deze keer me heel goed is bevallen en ik vergelijkbare ervaringen heb opgedaan. Toch doe ik een poging om iets nieuws op te schrijven.

Wat me erg heeft aangesproken is de locatie: de Abdij Maria Hart in Weert. Het klooster ligt bij het centrum van de stad in een winkelstraat. Bij aankomst was er een braderie rondom het klooster en het geroezemoes en muziek daarvan duurden tot na middernacht. Van te voren waren we daarvan al op de hoogte gesteld, en wist ik dus wat ik kon verwachten. Om het klooster te bereiken moest de auto een aantal straten verderop geparkeerd worden en moest je door het braderie-gebeuren lopen naar het klooster. 

Bovendien was het ook erg warm weer. Dit was duidelijk voelbaar in de verder prachtige kamer ;-) Ik had gerekend op een lange en goede nachtrust, niet afgeleid door allerlei aantrekkelijke factoren die normaal gesproken voor een late avond kunnen zorgen, maar niets was minder waar, hoewel ik best van een feestje hou.

Ramen open was vanwege het sauna-gehalte in de kamer de beste optie, maar dat betekende ook: geluid. Het was afwachten: hoelang gaat dit feestje duren? Twaalf uur? Nee. Eén uur? Ook niet. Het moet rond 2.00 uur geweest zijn of iets later... op zich niet zo heel laat, maar toch... als je moe bent, wél ;-)

Het had voor mij iets komisch: ik dacht stilte te kunnen vinden, maar het was juist verre van dat en ik moest eigenlijk wel een beetje lachen, natuurlijk wel in stilte ;-) Het was net als mijn dagelijks leven met al zijn drukte en geluid: het is voor mij vaak moeilijk om rust te vinden en ik kan me vaak niet zetten tot het gebed. Het leek wel of de Heer me iets duidelijk wilde maken ;-) 

Gelukkig waren de zaterdag en zondag "braderieloos" en op de normale geluiden van het dagelijks leven na, die van buiten kwamen, heb ik in tijden niet meer zó genoten van de stilte ;-)

Er is verder een prachtige kloostertuin met rondom hoge muren, maar die het zicht op de woonhuizen er omheen toch niet helemaal wegnemen, en die combinatie vind ik ook zo bijzonder. Want het "gewone drukke "dagelijks leven" was gewoon nog te zien en te horen. Ik had dat juist willen achterlaten, maar het kwam eigenlijk een beetje dichterbij, maar door de stilte en het gebed kon ik er weer fris tegenaan kijken, maar dat besef ik nu pas, achteraf...

Tel daarbij op een aangename kamer met eigen douche en toilet, heerlijke maaltijden en gelegenheid om ook zelf je drinken en een koekje tussendoor te pakken, waardoor ik me echt gast voelde en dankbaar ben voor de gastvrijheid die de zusters aanbieden. 

Wat duidelijk voelbaar was, vind ik zelf tenminste, was de atmosfeer van gebed. Ook dit keer vond ik het zo mooi om samen met de zusters te bidden en de Heer te kunnen ontmoeten tijdens de uitstelling in de kapel. Wat is het heerlijk dat er plaatsen van gebed en stilte in deze drukke, snelle wereld zijn, waar de tijd lijkt stil te staan en je echt tot rust kunt komen, maar vooral: waar de Heer de meester van het huis is. En alle aangename al eerder opgesomde zaken ten spijt, vond ik dit het allermooiste van dit weekend.

Verder vond ik het thema van de retraite "Theologie van het Lichaam" bijzonder. Hoewel ik al een keer een cursus daarover heb gevolgd, en ook her en der wat vorming kreeg aangeboden, heb ik nu weer nieuwe dingen gehoord of al bekende stof in een nieuwe samenhang. Ik vind het erg mooi, dat er ook steeds zusters bij het onderricht aanwezig waren.

Ook leuk was het om "oude bekenden" van de vorige keer weer terug te zien, en weer "nieuwe gezichten" te zien: mooi om steeds weer andere gelovigen te ontmoeten, en hier dus gelovige moeders. Wij zijn en blijven verbonden door onze relatie met de Heer. En gaan gesterkt weer naar ons eigen leven om Hem daar te brengen bij de mensen om ons heen.

Beste kapelaan Simons, Karin en Marlies, wederom wil ik jullie hartelijk danken voor het organiseren van deze retraite! Het is zo belangrijk voor ons moeders om af en toe op adem te komen en om ook andere gelovige moeders te ontmoeten. Dank jullie voor het bieden van deze gelegenheid!

________________________________________________________________________________

Anoniem - 2013-03-04 10:27:07 

Het was voor mij de eerste keer dat ik te gast was bij de Karmel van het Goddelijk Hart van Jezus te Sittard. Twee maal eerder heb ik deelgenomen aan de moederretraite te in het missieklooster van het Heilig Bloed te Aarle-Rixtel. Dus ik wist wel een beetje wat ik kon verwachten. En net als de vorige keren heeft het me heel goed gedaan. Ik vond het fijn om, samen met andere moeders en de zusters, in de stilte te zijn. Ook de inleidingen van kapelaan Simons zijn heel waardevol en verrijkend. Daar heb ik echt veel aan gehad. En het fijne is ook dat je in zon weekeinde alle tijd hebt voor gebed en bezinning. De zusters zijn heel gastvrij en het eten is heerlijk. Ik ben heel dankbaar dat ik dit mee heb mogen maken. Ik wil graag nog eens terugkomen. 

Frederike - 2013-02-18 09:27:29 

________________________________________________________________________________

Beste Marlies, Karin en kapelaan Simons,

Het was de eerste keer dat ik aan een Maria Mater Retraite heb deelgenomen (maar niet mijn eerste retraite) en dat is me goed bevallen door een combinatie van een goed voorbereid programma en een allerhartelijkste ontvangst door zowel jullie, de organisators van de retraite, en de zusters in het klooster Regina Carmeli.

Wat me in het bijzonder heeft aangesproken zijn de inleidingen, die ik erg boeiend en verrijkend vind voor mijn persoonlijke geloofsleven. Ik heb er nog steeds veel aan. Het zijn stukjes bijbeltekst, maar ook praktische aanreikingen uit de leringen, waar ik iets mee kan.

Ik vond het ook erg bijzonder om met andere moeders op retraite te zijn: we kunnen elkaar dragen in gebed en elkaar bemoedigen door er gewoon te zijn als deelnemer. De gesprekjes vóór en na de stilte vond ik leuk, om elkaar zo beter te leren kennen.

Het klooster vind ik een bijzondere plek, mede door het graf in de kapel van de Zalige Maria-Teresa van de H.Jozef. Maar ook de aanwezigheid van biddende zusters vind ik indrukwekkend. Ik ben ook getroffen door wat de gastenzuster na afloop nog zei, dat de zusters dankbaar zijn voor de komst van de moeders naar de retraite. Dit bemoedigde de zusters, omdat zij zien dat de Kerk zal blijven doorgaan doordat de moeders hun kinderen opvoeden in het geloof. Ik vond het zo mooi dit te horen. Op mijn beurt hebben de zusters mij bemoedigd, door hun aanwezigheid, maar ik vind het ook prachtig dat zij hun huis openstellen, voor allerlei groepen. Ik werd me opnieuw bewust van de rijkdom van de verschillende roepingen in de Kerk die elkaar aanvullen.

De stilte is me niet tegengevallen, want ik heb al vaker een retraite in stilte gedaan, en ik had echt behoefte aan de stilte.

Ik heb ook een keer tussen de middag een wandeling gemaakt langs de kruiswegstaties en het H.Rosa-kapelletje: erg fijn om even in de buitenlucht te zijn!

Tot slot dank ik jullie hartelijk voor het organiseren van de retraite! 

Veel groeten,
Frederike

________________________________________________________________________________

monique claessen - 2013-02-15 20:32:26 

Allereerst natuurlijk heb ik er absoluut geen spijt van heb. Het is niet gemakkelijk om los te komen van je eigen drukte. Het was ook een strijd met mezelf, en absoluut niet iets "wat je zomaar even doet". Het mooiste van alles (vind ik persoonlijk) de tijd erna. Er is dan nog steeds een beetje "stilte" die doorwerkt.

- 2013-02-12 17:33:26 

"Het was een heilzaam weekend, heel erg fijn om zo'n stille retraite weer mee te maken."